Woonplaats: Reeuwijk
Beroep: kinderboekenschrijver
Toen ik jong was, wilde ik heel graag schrijfster worden, maar toneelspelen en zingen vond ik ook heel leuk.
Na de middelbare school vond ik het moeilijk om te kiezen, maar ik werd uiteindelijk een juf in Gouda. Dat vond ik super leuk. Natuurlijk verzon ik altijd verhalen met mijn klas en las ik veel voor.
Nu ben ik al een hele tijd schrijfster. Dat betekent dat ik vaak met een nieuw boek bezig ben. Maar ook speel ik voorstellingen en bezoek ik scholen en bibliotheken.
Hobbies: schrijven. Jarenlang heb ik ook muziek gemaakt, maar daar heb ik geen tijd meer voor. Behalve als ik scholen bezoek. Dan neem ik vaak mijn gitaar mee. Andere hobby’s zijn: lezen, sporten, lekker eten en tuinieren.
Huisgenoten: mijn man Hans.
Mijn kinderen (en mijn 3 kleinkinderen) wonen gelukkig dicht in de buurt. Ze denken graag mee over de boeken en hebben goeie tips!
Huisdieren: de katten zijn helaas allemaal dood en ook onze cavia is er niet meer. Maar in onze tuin komen nu heel veel buurt-katten langs.
En als ik uit het raam van mijn werkkamer kijk, zie ik eenden, koeien, schapen, hazen, lepelaars, kikkers en lammetjes.
Mijn jeugd: Ik ben geboren in Scheveningen, vlakbij de zee. Ik vond het daar heerlijk. Mijn vader was een stuurman op een groot schip en maakte verre reizen. Maar altijd als hij terugkwam, vertelde hij me natuurlijk spannende verhalen en las hij voor uit boeken vol avonturen.
Nu woon ik in Reeuwijk. Vanuit mijn werkkamer heb ik een mooi uitzicht over groene polders. En langs de Reeuwijkse Plassen kan ik fijn fietsen, wandelen en nadenken over nieuwe verhalen.
Hoe ik schrijver ben geworden: Bij ons thuis hield iedereen veel van lezen. En omdat mijn vader door zijn verre reizen lang van huis was, las mijn moeder mij heel vaak voor.
Maar het liefst wilde ik zelf al die boeken kunnen lezen. Ik oefende net zo lang tot het mij lukte.
Op de middelbare school was Nederlands mijn favoriete vak. Ik dacht er zelfs over om Nederlands te gaan studeren. Hoewel: journalist worden en mensen interviewen leek me ook leuk. Toch ging ik eerst naar de Pabo en werd juf.
Zelf ‘echt’ een boek schrijven deed ik pas na de geboorte van mijn kinderen. Zij zijn een tweeling en over hen gaat mijn eerste boek ‘Kiki en Pim.’
Nu krijg ik vaak inspiratie door mijn kleinkinderen.